2021 ve Girişimcilik Ruhu

Ahmet Şerif İzgören’in kitaplarından birini okuyordum. Yazdığı parça parça hikayelerden birinde bahsediyordu girişimcilik ruhunu ailesinden nasıl öğrendiğini. “Babamdan bisiklet isteyince, peder tuttu elimden aldı beni pazara… Herhalde alışverişten sonra gideceğiz bisikletçiye diye düşündüm. Babam, 1 çuval limon satın aldı, boş bir tezgaha yığdı benide başına oturttu, bu limonları sat parasıyla bisikleti alırsın dedi.

Ben öyle kalakaldım. Giderken seslendi” akşama seni buradan alırım” diye. ” Ahmet bey büyümüş astsubay olmuş. Kişisel gelişim kitapları yazmış, baya da rağbet görmüş. Der ki” çocuğunuzun notlarının iyi olması, sınavlardaki sıralaması için dünya kadar paralar harcıyoruz ama girişimcilik ruhu olmayan bir gencin yapabilecekleri sınırlıdır, eksiktir. Yıl 2021 Okul birincisi gençler çok iyi puanlarla üniversiteden de mezun oluyorlar fakat para kazanamıyorlar.

Beklentiler masa başı, havalı duruşu olan işlerde yada eğitim gördükleri işlerin dışında becerileri yok veyahut cesaretleri, belkide hayatta kalmanın para kazanmanın püf noktalarıyla 25li yaşlara kadar tanışmamış olmanın tedirginliği var üstlerinde… Çocukluğumda ilkokul da iskenderundan arsuza okul çıkışı 2 kardeş gelirdik birçok çocuk gibi… Telefonsuz, iletişim yok yani düşünsenize ilk nasıl başlanıldığını bu yolculuklara…

12li yaşlarda traktörle bahçe süren çocuklar, süt sağabilen kızlar, kendisi daha çocukken kardeşini idare eden ablalar, abiler… Hele hele yaşları büyütülüp gurbete gönderilenler… Eskiden çocuklarda herşeyi erkenden öğrenme, birkaç şeyde birden el becerisini geliştirebilme, girişimcilik ruhu vardı yani…

Onların o dönemde tek eksiği doğru eğitim ve biraz daha özgürlüktü. Şimdi gençlerimiz çocuklarımız sınırların üstünde bir özgürlüğe ve eğitime sahip ama 2 kelimeyi bir araya getirip misafiri karşılayabilme kabiliyeti, çevreye duyarlılık, pratiklik, empati keza keza, hep noksan… Ne yazıkki hayatımızın en önemli becerisi ;sosyal medyayı kullanabilmek olmuş. Anneler babalar çocuklarına hayatı öğretmekten aciz düşmüşler. Yazık çok yazık…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir